Velen van ons, ook ik, hebben vroeger wel eens gehoord: “niet zo nieuwsgierig zijn”. In mijn geval was dat lastig, want ik ben heel erg nieuwsgierig. Dat bleek niet alleen als peuter door de repeterende vraag: “waarom?” Die kennen we allemaal wel. Maar ik wilde heel vaak en op de meest onmogelijke momenten alles weten. Niet altijd gewaardeerd. En nog steeds moet ik gedoseerd ermee omgaan.

In de loop der jaren heb ik ontdekt en besloten het als een deugd te zien. Als een goede eigenschap. Ik zou nooit mijn vak als organisatiecoach succesvol kunnen uitvoeren zonder mijn grote nieuwsgierigheid. Om samen te kunnen bepalen wat er in een team of een organisatie voor ontwikkeling gewenst is, moeten we elkaar veel vragen stellen en heel erg nieuwsgierig zijn.

Want door nieuwsgierig te zijn vergroot dat wat we weten over het team, de organisatie en de verantwoordelijke mensen. Daarmee bereiken we inzichten en zien we samen de mogelijkheden. Dan wordt het ontwerp van de interventies voor de gewenste ontwikkeling al snel helder.

There is a beauty in every corner of your life, as long as you have searching eyes.

Nieuwsgierig zijn werkt zeker ook positief voor mensen. In het eerste contact helpt het als je geïnteresseerd een paar vragen stelt. En de ander ruimte biedt hetzelfde te doen. Dan ontstaat beter contact. Zeker als je daarbij een klein beetje risico durft te nemen en de obligate vragen ontstijgt. Dat moet je uiteraard wel goed leren inschatten, wat wel werkt en wat niet. Dit stuk is namelijk geen pleidooi iemand zo maar de hemd van het lijf te vragen. Maar dat, wellicht niet geheel ten overvloede, terzijde.

Als je meer over elkaar weet worden de mogelijkheden samen te werken vergroot.
En wanneer zijn we nou echt geïnteresseerd nieuwsgierig naar elkaar? Stellen we echte verdiepende vragen en maken daarmee intiemer contact? En kijken we elkaar ook eens in de ogen? Als ik met (directie)teams werk gaat het daar in het begin vaak over. Met wonderbaarlijke uitkomsten tot gevolg.

Meestal wordt nieuwsgierig zijn geassocieerd met naar de ander of naar iets anders. Je bent meestal bezig met alles behalve jezelf. Maar je kunt ook nieuwsgierig zijn naar jezelf. Stel jezelf ook eens af en toe een vraag. En niet alleen: “waarom?” om vervolgens genoegen te nemen met het eerste wat gemakkelijke antwoord. Ik bedoel jezelf ook echt geïnteresseerde en verdiepende vragen stellen die leiden tot intiemer contact, alleen dan met jezelf. Als je daar de tijd voor neemt zul je verbaasd zijn wat er met je gebeurt. Reflecteren kun je leren. En het zal je veel opleveren.

Tot slot over nieuwsgierig zijn het volgende. Tijdens de laatste Lead Week voor ING trainees hoorde ik het volgende. “There is a beauty in every corner of your life, as long as you have searching eyes. This is a Chinese saying”. Uitgesproken door een Chinese trainee. Zelf met heel mooie, zoekende ogen. Onderzoekende ogen. Nieuwsgierige ogen. Zoals gezegd: je kunt ook nieuwsgierig zijn naar jezelf. Liefdevol. Als je dan bijvoorbeeld reflecteert op wat er zoal in je leven gebeurt, houd dan eens het Chinese gezegde in gedachten. En vind de deugden. Tel je zegeningen.

Dus nieuwsgierigheid kan voor iedereen iets goeds betekenen. In vele opzichten. Vandaar dit pleidooi voor nieuwsgierigheid. Veel plezier ermee.